Op 28 februari 2024 werden acht vrouwen op één dag vermoord in Turkije door hun mannelijke ex-partners. De organisatie "We Will Stop Femicide" heeft sindsdien hard gewerkt om hier aandacht voor te vragen en de moeilijke situatie waarin sommige vrouwen in Turkije en wereldwijd zich bevinden te benadrukken.
Femicide
Maar laten we eerst een stapje terug doen: wat is "femicide" nu eigenlijk? Femicide is een term die wordt gebruikt voor de moord op vrouwen vanwege hun geslacht. Anderzijds kan het ook verwijzen naar gevallen waarin vrouwen het slachtoffer zijn van moord in het algemeen.
Statistieken: Femicide Wereldwijd Onder de Microscoop
Om een duidelijk beeld van de ernst van de situatie te schetsen zal ik een aantal voorbeelden geven. Alleen al in 2023 werden in Italië meer dan 100 vrouwen op verschillende manieren vermoord, allemaal door mannen die ze kenden. UN Women, een organisatie van de Verenigde Naties voor vrouwenrechten en gendergelijkheid, heeft binnen dit onderwerp recent onderzoek gedaan. Uit hun rapport volgt dat in 2022 de meeste vrouwelijke slachtoffers van moorden door intieme partners en familieleden in Afrika geregistreerd stonden met een geschat aantal van 20.000. Afrika werd gevolgd door 18.400 slachtoffers in Azië, 7.900 in Amerika, 2.300 in Europa en 200 in Oceanië. Deze vorm van geweld tegen vrouwen is vaak een direct gevolg van diepgewortelde patriarchale structuren, waarbij vrouwen worden gediscrimineerd en geconfronteerd met genderongelijkheid.
We Will Stop Femicide
Het positieve nieuws is echter dat er meerdere organisaties in de wereld te vinden zijn die actief werken om een einde te brengen aan femicide. Een voorbeeld van zo'n organisatie is "We Will Stop Femicide". Deze organisatie werd opgericht in 2010 om aandacht te vestigen op femicide. Ze hanteren onder meer een specifieke aanpak om de vrouwonvriendelijke activiteiten in Turkije onder de loep te nemen. Deze organisatie organiseert regelmatig demonstraties in Turkije. Daarbij maakt de organisatie effectief gebruik van sociale media om aandacht te vestigen op de slachtoffers, met als doel te voorkomen dat andere vrouwen een vergelijkbaar lot ondergaan. De organisatie publiceert maandelijks informatie betreffende femicide gerelateerde data, van concrete femicide tot “verdachte gevallen.” Dit is iets wat de Turkse overheid weigerde te doen, met het simpele antwoord dat deze data helemaal niet bestaat. De organisatie krijgt helaas veel weerstand van de Turkse overheid. Zo beweert de Turkse overheid dat de organisatie tegen de traditionele familiewaarden in gaat. De overheid gebruikt dan ook hard geweld tegen de georganiseerde demonstraties. Verder gaf de Turkse overheid aan dat het bestaan van 'We Will Stop Femicide' tegen de missie van de overheid ging. Denk aan het dwingen van vrouwen naar de traditionele rollen, met weinig mogelijkheden om iets anders te kunnen. Tot slot beschuldigde de Turkse overheid de organisatie van het verdedigen van leden in terroristische organisaties. Ondanks deze obstakels, weigert de organisatie op te geven.
Vrouwenrechtenorganisaties in de Frontlinie tegen Femicide
Daarnaast zijn er wereldwijd nog veel meer organisaties actief die zich fanatiek inzetten voor de bestrijding van femicide en het verbeteren van de positie van vrouwen. Denk aan de Association for Women’s Rights in Development (AWID), UN Women, Center for Reproductive Rights en lokale vrouwenrechtenorganisaties. Al deze organisaties zetten zich in voor de rechten en veiligheid van vrouwen overal ter wereld. Hun werk omvat vaak bewustmaking van de misdaden die op vrouwen gepleegd worden of problematische wetten waar vrouwen zich in bepaalde landen ondervinden. Daarnaast lobbyen de organisaties bij overheden voor strengere wetgeving ten gunste van vrouwen en het bieden van steun aan slachtoffers van gendergerelateerd geweld. In de Verenigde Staten hebben vrouwenrechtenorganisaties een cruciale rol gespeeld bij het aannemen van The Violence Against Women Act in 1994. Deze wet zorgt voor federale financiering voor programma's en diensten die gericht zijn op het voorkomen en aanpakken van huiselijk geweld, seksueel geweld en stalking. Hierdoor zijn er opvangcentra, hulplijnen, juridische hulp en andere essentiële diensten opgericht voor overlevenden van gendergerelateerd geweld. Een ander goed voorbeeld van wat de vrouwenorganisaties hebben bereikt is de #MeToo-beweging. De #MeToo-beweging, gestart door activiste Tarana Burke en bekend geworden op sociale media in 2017, was een keerpunt in de strijd tegen seksuele intimidatie en aanranding. Wereldwijd sloten vrouwenrechtenorganisaties en activisten zich aan bij de beweging. Dit leidde tot een groter bewustzijn, verantwoordelijkheid voor daders en beleidsveranderingen op de werkvloer en in instellingen om seksueel wangedrag aan te pakken.
Conclusie
Helaas leven we nog steeds niet in een wereld waarin concepten zoals "femicide" tot het verleden behoren. Echter, we kunnen onszelf wel geruststellen door te weten dat er tegenwoordig meerdere organisaties zijn die zich verzetten tegen vrouwonvriendelijke acties, in de hoop dat toekomstige generaties vrouwen niet langer slachtoffer zullen zijn. Maar uiteindelijk moeten we onszelf allemaal afvragen: wat kan ik doen om mijn steentje bij te dragen aan een meer vrouwvriendelijke wereld?