Wereldwijd zitten er 2 miljoen kinderen, met name meisjes, vast in een situatie van seksuele uitbuiting. Ze worden opgesloten en uitgebuit in onder andere bordelen, massagesalons en garageboxen.
Free a Girl heeft sinds de oprichting meer dan 5974 kinderen kunnen bevrijden in zes landen.
Floris van der Stoep is vijf jaar geleden begonnen bij Free a Girl als social enterprise officer. Inmiddels zet hij zich als senior programme officer breed in voor de organisatie en werkt hij mee aan projecten in Brazilië, Nepal en India, waaronder als coördinator voor het Programma School for Justice.
Hoe is Free a Girl ontstaan?
‘’Er bestond destijds (bij de oprichting van Free a Girl) frustratie over het veel voorkomen van seksuele uitbuiting van meisjes en het feit dat er veel moest gebeuren op dit vlak, maar er werd met name weinig gedaan aan het bevrijden van meisjes. De focus lag meer op preventie. Daarom hebben de oprichters geprobeerd een manier te vinden die specifiek gericht was op de bestrijding van seksuele uitbuiting van meisjes.
Ze zijn in 2008 heel klein en activistisch begonnen, zo werden nieuwe problemen meegenomen in de aanpak. Vervolgens probeerden de oprichters het probleem in de media onder aandacht te brengen om zo geld op te halen en aandacht te krijgen voor het probleem. Het nadeel in dat eerste stadium was dat er veel algemene kennis over de problematiek was, maar minder gerichte expertise werd opgebouwd.
Ondertussen zijn we langer aanwezig in landen en op die manier bouwen we, naarmate we langer aanwezig zijn, meer kennis op van de specifieke problematiek in de verschillende landen. Op deze manier kunnen we bijvoorbeeld zorgen dat de meisjes, als ze bevrijd worden, niet achtergelaten worden en daardoor opnieuw kwetsbaar zijn of zelfs opnieuw slachtoffer worden.
De focus was dus eerst heel erg breed, maar ligt nu specifieker op investigation & rescue en access to justice. Door de specifieke focus probeert Free a Girl het activistische karakter te behouden, ondanks dat ze er nu ook omheen hebben gebouwd.’’
In welke landen zijn jullie actief en waarom?
‘’De landen waar we actief zijn, zijn Thailand, India, Nepal, Nederland, Irak en Brazilië. Dit zijn plekken waar de problematiek het grootst is, maar wel erg verschillend van elkaar. Om de meisjes te vinden en om de reden te achterhalen waarom zij slachtoffer zijn geworden is kennis nodig en deze dient te worden opgebouwd in het desbetreffende land. Zo wordt er ook een specifieke culturele expertise opgebouwd die bijdraagt aan het achterhalen van deze kennis. Verder heeft het ook te maken met wat er al in een land gebeurt en welke andere organisaties daar al actief zijn bijvoorbeeld.
In India was het heel duidelijk dat de problematiek groot was en hier was ook al wat kennis over, daarom was het logisch om daar te beginnen. Zo zijn daar bijvoorbeeld vooral bordelen. In Nepal ligt de problematiek juist vooral in dance bars en hotels.
De aanwezigheid van Free a Girl in Brazilië is ontstaan tijdens de misstanden rondom het WK voetbal in 2014, waarbij vooral gangs actief waren. Als activistische organisatie die de problemen zag, werd er meteen actie ondernomen. Wanneer duidelijk wordt dat het werk dat je als organisatie doet ook een verschil maakt, zet je door, waardoor Free a Girl daar inmiddels alweer acht jaar actief is. Zo is er deze maand (april 2022) de eerste School for Justice in Brazilië geopend.’’
Welke programma’s bestaan er binnen Free a Girl?
‘’Er bestaan bij Free a Girl verschillende programma’s, welke zijn op te delen in twee delen.
Zo heb je als eerste deel de ‘investigation & rescue’, hierop ligt met name de focus. Na de rescue volgt een tijdelijke nazorg, waarbij ook opvang plaatsvindt. Er zit ook steeds meer een online component aan, want meisjes worden ook online gelokt. Hier moet meer op worden ingespeeld en rekening mee worden gehouden.
Het tweede deel is de ‘access to justice’. Dit betreft het zorgen dat meisjes die bevrijd zijn ook echt toegang kunnen krijgen tot een juridisch proces. Er moet bijvoorbeeld gezorgd worden dat dit op een kindvriendelijke manier kan. Er kunnen zich hierbij allerlei problemen voordoen, zo kan het gebeuren dat daders de familie omkopen of dat het slachtoffer heel vaak het verhaal opnieuw moet doen. Wat mogelijk ook nog problemen kan veroorzaken is dat niet iedereen ingeschreven is als burger en daardoor geen aangifte kan doen. Er wordt hierbij gebruik gemaakt van een ‘bottom up’ aanpak. Dit houdt in dat de primaire focus ligt op begeleiding van de slachtoffers bij alle obstakels in de juridische systemen en het aanpakken van die obstakels.’’
Wat is het School for Justice programma?
‘’Er was destijds een enorme gedrevenheid en potentie bij de groep meisjes die bevrijd waren, vooral wanneer ze wat ouder worden. Rond de leeftijd van 16, 17 of 18 gaan ze namelijk steeds meer begrijpen hoe oneerlijk het was wat zij hebben meegemaakt. Ze krijgen dan steeds sterkere gevoelens over dat dit niemand anders mag overkomen en dat degene die het hun het heeft aangedaan gestraft moet worden. Alleen konden zij niet veel met die idealen en gedrevenheid. Free a Girl wilde deze groep de kans geven door ze op te leiden en zich zo in te kunnen zetten in de strijd tegen seksuele uitbuiting. Deze meisjes hebben namelijk veel ervaring met hoe het mis kan gaan, en daarmee wat ze kunnen inzetten om anderen te helpen. Ook werd hun stem vaak beter gehoord, omdat zij ‘deskundigen’ zijn.
Het opzetten van de School of Justice was een zeer uitdagend traject. Er werd eerst vooral gefocust op het juridische traject. De meisjes konden dan rechten studeren, advocaat worden en zorgen dat aan die kant de daders gepakt zouden worden. Inmiddels worden de meisjes die meedoen met dit programma ook sociaal werker, paralegal, journalist en nog veel meer beroepen gerelateerd aan de strijd tegen seksuele uitbuiting.
Helaas spelen er wel veel uitdagingen mee omdat het een heel intensief traject is. Zo gaan deze meisjes niet alleen studeren, maar krijgen ze ook hele specifieke cursussen gerelateerd aan dit onderwerp. Ook hebben ze vaak te maken met een leerachterstand, omdat ze lang niet naar school zijn geweest en hebben ze natuurlijk ook nog een heel trauma te verwerken. Verder hebben ze vaak ook nog problemen met hun familie, ofwel omdat ouders of familie betrokken was, ofwel omdat de familie denkt dat zij het niet waard is en niet meer welkom in de familie is. Het kan ook dat ze niet willen dat hun dochter bij zo’n School for Justice studeert, en met zo’n onderwerp te maken heeft, omdat dan ook iedereen weet dat zij die persoon is, een survivor van seksuele uitbuiting. Het is dan ook zeker niet geschikt voor iedereen.’’
Heeft u een voorbeeldverhaal van het programma?
‘’Een meisje in India dat nu advocaat is, is vanwege haar verhaal, gevraagd om bij serieuze rechtbanken (councils) te komen werken die opkomen voor armere mensen. Dit is normaal iets wat pas later in je carrière komt. Ze liet haar verhaal ook heel dapper horen en durfde dit te delen in internationale media. Een ander meisje is sociaal werker geworden en helpt zelfs mee aan bevrijdingen. De groep paralegals in Nepal zijn ook heel actief door het helpen met aangiftes te doen voor meisjes.’’
Hoe belangrijk zijn donaties voor Free a Girl?
‘’Free a Girl wordt onder meer gefund door de overheid, de Nationale Postcode Loterij, bedrijven en vermogensfondsen. Meerjarenfunding is daarbij heel belangrijk omdat hiermee vooruit gepland kan worden en capaciteit kan worden opgebouwd. Ook donaties van particulieren zijn van groot belang, onder meer omdat hiermee snel gereageerd kan worden op ontwikkelingen en behoeften.
Daarnaast worden er ook wel acties gehouden, zoals ‘lock me up’, waarmee veel geld wordt opgehaald.’’
Wil jij na het lezen van dit artikel graag helpen om te zorgen dat kinderen geen slachtoffer meer worden van seksuele uitbuiting? Je kan via onderstaande link gemakkelijk iets bijdragen!